30 Ağustos 2010 Pazartesi

yenmek ya da yenilmek işte bütün mesele bu...

konuşacak kimse yoksa blog var!! diyip yalnızlığımı paylaşmaya başlıyorum yüksek müsadenizle...az önce Hırvatistan-Türkiye sutopu maçı vardı.Yenildik.Şaşırmadınız biliyorum...Ama Attilla abiyi çok fazla tebrik ediyorum.o kadar güzel şutlar tuttu ki en azından çok acayip bi sonuçla oradan ayrılmamızı engelledi.hepsi çok başarılıydı ama yapacak bir şey yok...sonuçta tam kadro orada değildik Diğer kaleci Tan abi yoktu bir kaç kişiyi daha saydı ve onların da hepsi iyi oyuncular hani sonucu değiştirebilecek nitelikte sporculardı tabii onların bi evleri olduğu  ve işyerleri izin vermediği için maça katılamadılar.Tam bir hüzün hikayesi anlayacağınız.Şuan o patronlara o kadar sinirliyim ki...Neyse...


ve güzel haber çarşamba uçuyorruumm!! İstanbul'a doğru...Çok heyecanlıyım! Gidip dönememeyi düşünüyorum! Kaçsam mı acaba?İstanbul'a gidicem diye apar topar fotoğraf makinesi aldım.her anı çekicem tüm istanbulu çekicem...sonra onları çıkartıp tüm duvarlara asıcam!!! heyoo!!yazmak istediğin bir sürü şey var ama şu an çok üşendim.tüm hayat enerjimi maçta bıraktım.yenilginin acı kolları arasında kıvranıyorum..olurda kendime gelirsem tekrar yazacağım söz!nasıl bişi dedim ben az önce şaşkınım şu an!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder