İç hesaplaşma gibi biraz...

     Bugün cuma çok mutlu olmam gerekirdi ama değilim bugün tatilin son cuması, yastayım.! Tatili sevdiğim söylenemez ama okulu sevdiğim de söylenemez.Okulu sevdiğim gerçekten söylenemez.Nefret ediyorum.İğrenç yani gerek yok evden eğitim alabilirim diye düşünüyorum.Dışarı da çıkmam gerekmez öyle olduğum yerden ne güzel olur ...Ellerim de kirlenmez. ''Ev temizdir onun dışındaki her yer kirlidir.''düşüncesinde olduğum için biraz rahatsız oluyorum dışarıda.! Bu da Oblomov'un misafirlerine soğuktan geldin yaklaşma demesi gibi oldu.İçten içe korkuyorum Oblomov olmaktan  çünkü bazen adama özeniyorum ve düşüncelerine hak veriyorum.Çok utanıyorum bunu söylemekten.Adam düşünemeye bile üşenen tembelin teki...Ben öyle olmam diye umuyorum.Yok bence olmam,olmamalıyım! En azından kitap okurum ben, öyle kitabın sayfasını açık bırakıp tozlanana kadar dokunmamazlık yapmam İlya gibi...Ama inanılmaz tembellik yaptım tatilde.Tatilin amacıda tembellik yapmaktır bence ama genede vicdan azabı çekiyorum.Doğru düzgün ders çalışmadım bırak doğrusunu düzgününü bildiğin ders çalışmadım yani dokunmadım hiç bir şeye bi Oblomov'u okudum o da bir türlü bitmedi.Yazı yazmadım doğru düzgün.N'aptım bilmiyorum! Ama bu tatilde ablamla aramız çok iyiydi o yönden mutluyum fazlasıyla...Gezdik,oturduk,konuştuk.Kavga etmeden de konuştuk bu çok büyük bir gelişme! Antreman da yoktu antremanda yapmadım,müzik dinlemedim,film de izlemedim.Aferin bana ya ne iyi yapmışım! Neyse! gerilmek yok canım hiçbir şey yapmak istemedi yapmadım.Sakinim.Dinlendim.Okula iyi başlayacağım.Öyle başlamak zorundayım.Okulu zaten sevmiyorum bir de kötü başlayıp işkenceyi katlayamam.Aslında her şey yolunda evet evet öyle...Ne olabilir ki başka.!

Kampta bir kaleci...!

      Güzel bir üç gün geçirdim.Bu yüzden Sutopu Federasyonu'na çok teşekkür ediyorum.Ayrıca da milli takım seçmelerinin olacağını kamp sabahında haber eden sevgili kulübüme de çok ayrı bir teşekkür ediyorum buradan(!)
     Milli takım kampına bu ikinci gidişim.Geçen sene şans eseri gitmiştim.Kadro da adım yoktu.Herkesin adı vardı benimki yoktu!Nasıl üzülmüştüm.Yıkılmıştım.Sonra Gökhan hoca benim de gitmem gerektiğini söylemiş.Bi şekilde beni de o kadroya yazdırmış.İlk kampım olduğu için nasıl heyecanlanmıştım.Hayatımın hiç bir anında bu kadar strese girmemiştim.Sbs'de bile! Ama bu kamp öyle değildi.Alıştım sanırım.Tabi gene çok heyecanlıydım ama heyecan bu sefer beni fazla etkilemedi.Sadece kampın ilk günlerinden nefret ediyorum ve o ilk gün gerçekten benim için tam bir karın ağrısı oluyor.Çünkü yüzme derecesi alıyorlar.Yüzmeyle aram iyi değil.Hızlı yüzemiyorum.İnsanlar bana fark atıyor! bu hiç hoş değil.Ama neyseki bunu hiç önemsemiyorlar öyle nefes açmak için yüzüyoruz eğer önemseselerdi zaten 200 metreyi 4 dakika da yüzen birini mümkün değil seçmeye bile çağırmazlardı.Ama tabi bu sadece kaleciler için geçerli! İyi ki kaleciyim.O kaleyi evimden çok seviyorum gerçekten.Aramızda bir bağ oluştu artık.Kalemi ve kaleciliğimi seviyorum.Bu kamp gerçekten iyiydi! Çok iyiydi.Hem ben geçen senekine göre çok daha iyiydim.Hem kadro güzeldi.Eğlendim.Umarım bir sonraki kampa seçilirim.Okulla biraz zor olur milli takıma gidersem ama olsun bence ben halledebilirim.Sonuçta bir hayalim gerçek olacak , bunun verdiği moralle  önümdeki tüm duvarları yıkabilirim.Ayrıca şimdi zorluk çekeceğim ama üniversitede de milli takım bana kolaylık sağlayacak her türlü.! Hem belki transfer de olurum.Ah ah! Ne güzel hayaller kurdum öyle...!Umarım gerçek olurlar!! Umarım hayaller listemde ilk tik işaretimi atarım.!Ve o zaman inanırım hayallerin gerçekliğine...