29 Ocak 2012 Pazar

çok fazla saçma

    Birden fazla düşündüm sanırım ama bulamadım.Gidip geliyorum bir şey yazmadan ama başlayayım artık devamı gelir diye ümit ediyorum.AC/DC dinlerken de pek bi hareketli oluyor böyle ritme uymaya çalışıyorum sanırım,buklelerim benden bağımsız hareket ediyorlar şu an! Çok enerjisiz başlamıştım aslında güne ama şu an iyi oluyor gibiyim! Bir hafta sonra okulların açılacağını unutursam çok daha iyi olacağım sanırım.Bundan iki üç hafta önce çok saçma şeyler oldu ama cidden bu kadar saçmasını görmemiştim.Şu an da buna benzer durumlar devam ediyor ama bünyem alıştı galiba hissetmiyorum.Çok kapalı anlattım olayı sanırım.Arkadaş ilişkilerim işte sorun gene.Her zaman olduğu gibi.Ya ben rahat durmuyorum ya da onlar.Sorun yaşamadığım bi arkadaşım yok! Konuşmuyor gibiyiz şimdi.2 haftadır görmedim.Normalde tatildeyken hep görüşürdük ne bileyim yürüyüş falan yapardık.Konuşurduk yapardık işte bi şeyler.Şimdi internetten bile konuşmuyoruz.Takmıyorum,üzülmüyorum diyorum ama aslında öyle bi üzülüyorum ki!Diğerlerine yalan söylediğim için üzgünüm,yok üzülüyorum hem de çok üzülüyorum,kafam da hep onda desem bir ton şey söyleyecekler ve biliyorum kızacaklar.Haklılar belki ama işte...Özledim.Sonra ne bileyim Nur'da İzmir'de mektuplaşacağız diye söz verdik birbirimize mektup atmış onu bekliyorum uzun zamandır.Anlaşabildiğim kız arkadaş sayısı sınırlı olunca böyle boğazlarına yapışasım geliyor gitmeeeee diye! Nur'la ilkokulda aynı okuldaydık.O zaman da birbirimizi çok severdik ama pek konuşmazdık. İzmir'den ziyaretimize geldi Evrimler de buluştuk bayağı bir de eğlendik.Üç kız güzel oldu.İçini döken dökene ama öyle melankolik bir ortam olmadı aksine kahkahalarla çınladı her yer.Ne bileyim ya anlatamıyorum anlatınca yavan bir şeymiş gibi görünmesinden korkuyorum.
     Özlediğim arkadaş sayısı 2'den 3 yükseldi.Ben gitmeyeyim de kimler gitsin buralardan! 2 sene sonra buluşuruz belki ortak bi şehirde!

16 Ocak 2012 Pazartesi

Ben bi düşünüp geleyim

     Biraz daha yazı yazmazsam blogumun da kapanabileceği korkusu düştü içime.Çünkü sevgili hotmailim kapanmış tahminim şu ki ilgisizlikten kapanmış en son okuyamadığım bi sayı yazıyordu mail kutusunda sanırım o yüzden kapandı.Ablam şimdi onu açmaya çalışıyor bakalım 24 saat içinde açılabilirmiş belki.Sonra ne yazayım bilemiyorum alışamadım bilgisayar başında iş yapmaya gerçekten zorluyorum ama pek olmuyor.Okul falan filan tatil oldu işte evdeyim kitap falan okuyorum.Cuma da karne alacağım.Çok sıkıcıyım lan! Yazamıyorum bildiğin ben bi düşünüp geri geleyim bence...