Daha Şirin Bir Yazı...

     Ben olsam olsam Sakar Şirin olurum...Daha bu sabah bayram için alınan kocaman bir kutu çikolatayı devirdim içinde bir tane bile kalmadı hepsi yere döküldü.İçim acıdı.Çok güzel çikolataydı hepsi.Bir kere de bilgisayarın kablosuna ayağım takılmıştı bilgisayarı düşürmüştüm bataryası çıkmıştı kafamı çevirim baktığımda bilgisayar parça parçaydı.Geri dönemedim gittim sakin sakin çalan kapıyı açtım sonra geri geldim.Çıkan parçaları yerleştirmeye çalıştım,yerleştirdim de.Sonra açtım arkadaşlarımla kaldığım yerden konuşmaya devam ettim.Bu rahatlığım ve umursamaz tavırlarımla da Uykuyu Şirinim biraz da.Uyumayı da çok severim zaten.Herkes bilir.Tenesüflerde kafamı sıraya koyar hemen uykuya dalarım bazen ben de şaşırıyorum bu kadar hızlı uyumama.Ablam benim umursamazlığımdan şikayet eder hep.Bir ben şikayetçi değilim bu durumdan.Suya sabuna dokunmayan bir insanım evde.Ufacık şeyler için strese girmektense uyumak daha cazip geliyor bana...Küçükken de annem bana Somurtkan Şirin derdi.Gerçekten de dep somurturmuşum.Şimdiki halimin tam aksine.Tüm küçüklük resimlerimde suratım asık kaşlarım açtık ters ters bakıyorum.O zamanlara dair tek hatırladığım şeyse yerde gördüğüm asma yaprakları,halı desenleri...Suratım hep asık olduğu için sürekli kafam önde gezerdim.Böyle de bir çocukmuşum işte...Olamayacağım tek şirin ise kesinlikle aşçı şirin.! Obur şirin olabilirim.Seve seve yerim pastaları ama gel pasta yap derlerse oradan koşarak uzaklaşırım.Ki zaten bu sakarlıkla bana pasta yap diyecek olan insan evladının yaşadığını  sanmıyorum.