3 Kasım 2010 Çarşamba

Küçük bir teşekkür...

Ayrıca artık bu sayfanın kıdemli bir okuyucusu  var! Üstelik benim için çok önemli  bir kadın.Kendisiyle tanışmamız geçen sene oldu.Geçen seneki sınııfımız biraz kalabalık olduğu için fazla sohbet edemedik kendisiyle, ama ben arada sırada boş derslerde giderdim yanına kitaplardan konuşurduk.Ben hiç bir okulumda öğretmenimle bu kadar yakın olmamıştım ve hiçbir öğretmenim beni bu kadar farklı bulmamıştı,yaptıklarıma bu kadar değer vermemişti.Hep özenirdim ilkokuldayken öğretmenlerle iyi anlaşan arkadaşlarıma ben hiç öyle olamadım.Sessiz bir öğrenciydim fazla dikkat çekmezdim yaptıklarımda göze batmazdı.İyi ki de batmamış, beni onların keşfetmesini istemezdim zaten.Beni bilgisiyle bu kadar şaşırtan birinin keşfetmesini isterdim.Bu beni daha özel kılardı.Onlar farkına varsaydı bu kadar önemsemez ,bu kadar sevinmezdim.Bu yazıları ,bu sayfayı gerçek bir edebiyatçının okuyor olması inanılmaz değerli..,Hem benim için hem sayfam için...

       Bilen insanları severim,öğreten insanları da...Siz her ikisine de sahip olduğnuz için ,öğretmenim sizi daha çok seviyorum.Omzuma yüklediğiniz tüm sorumluluklar için size minnettarım.Sorumluluk kaçılacak bir şeyken ben bundan mutluluk duyuyorum.Yazarların nasıl öğretmenlerin elinden çıktıklarını biliyorum artık.Onların nasıl bu kadar cesur olduklarını merak ederdim.Yanıtını artık biliyorum...Sizin sayenizde...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder