16 Eylül 2010 Perşembe

Okul Sendromu...

Okullar için geri sayım başladı.Ne berbat bir durum.Kime sorsam kendini kötü hissediyor.Yazın getirdiği her şeyden uzaklaşmak zor tabii.Evrim de aynı durumdaydı sabah beni aradı.Çok tuhaf olduğunu falan söyledi ve bunun tek nedeni de okulun açılıyor olmasıydı.Evrim de ben de ders çalışmaktan kaçmıyoruz aslında hatta ders olsunda o okuldaki abukluklar olmasın istiyoruz.Nasıl diyeyim tuhaf arkadaşlar,seni rahat bırakmayan takıntılı insanlar bunlardan uzak durmak istiyoruz.Evrim ve ben  kolay olmayan bir 9.sınıf geçirdik her yönden berbattı.Arkadaşlarımız olmadı.Ayrı okullara gitmek zorunda kaldık.Onun okulu evime çok yakındı bende okul çıkışlarında onu görmeye gittim bi kaç kere... ilk defa bu kadar uzun ayrı kalmıştık.İlk buluşmamızda ikimizde ağladık.Çok ilginç bi durumdu...Okulun ortasında herkes çıkarken biz hem ağlıyorduk hem kahkaha atıyorduk.O derece tuhaftı.Kahkaha atıyorduk ama gözlerimizden yaşlar süzülüyordu.Çok değişikti.Ama çok güzel bir duyguydu.Sanırım aynı okulda olsaydık çok rahat olurdu.Aynı durum Anıl'da da mevcut.O da bizden ayrılacağı için üzgün.Aslında ayrılmayacağız yani sadece günde 5 saat yerine 1 saat konuşacağız .Üzülmeye gerek yok bu yüzden...Ayrıca çok konuşmak istersek hemen mesaj atarız internetten olur biter.Öyle daha eğlenceli aslında mektuplaşmak gibi...Ayrıca Anıl'a ve Akay'a çok sinirliyim.Dün 3'te uyudum benim uyku saatim bozuldu onlarınki düzene girdi!Ben uyuduktan sonra konuşurlardı sabaha kadar şimdi ben uyanığım kimse girmiyor internetee..!! aaa! Gerçekten kızmadım.Şakaaa!

1 yorum: