Ketum ve çocuk.

Bizim buralarda bir deyim vardır bilir misiniz bilmem.Ortalık elli altıya gidiyor derler.Aynı durum bizim evde de mevcut şu an.Bursa'dan dayımlar geldi.10 yaşlarında olduğunu tahmin ettiğimi bir oğulları var.Severim keretayı o da beni çok sever.Herkesten çok bağırmama rağmen nedense sever beni,ara da dinler falan.Şu an annemle saklambaç oynuyorlar.Çığlık çığlığa hem de...Annem de inanılmaz neşeli şu an! Annemin bu hallerini çok seviyorum saçma saçma şeylere çocuk gibi nasıl gülüyor görmeniz lazım! Neden hala çocuk kalmak istediğimi ve çocuk gibi davrandığımı şimdi anlıyorum.Annem de çocuk çünkü benim!Hani o yaşına rağmen küçücük çocuğu yenince nasıl seviniyor.Gerçekten görülmeye değer.Şu an benim başımda sıkıldım diye inleniyor halbuki daha az önce bitirdiler saklambaç oynamayı biri bu çocuğa ara da sırada oturmanın iyi olduğunu söylemeli.Neyse...Bu enerjiyi nereden alıyorsa ben de istiyorum. Bu seferlik bu kadar...Odaklanamadım çünkü yanım da şapur şupur sprite içen bir çocuk var.Ve balkon da beni bekleyen bir çekirdek aile.Gidip biraz insan içine karışmalıyım.Öyle diyorlar.Ketummuşum.