İnsanların hayallerinin peşinden koşması iyi bir şey midir kötü bir şey midir bilmiyorum.İnsanlar saçma hayalleri ya da saçma doğruları uğruna bir çok şeyden vazgeçebilir mi ? Eğer vazgeçiyorsa o kişi salak mıdır yoksa çok akıllı mıdır?Belki de yıllardır aradığımı bulmuşken bundan iki üç çocukça düşüncelerim yüzünden vazgeçiyorum.Bir yanım evet vazgeç iyi yapıyorsun diyor öteki yanım sen tam bir bencilsin ne yaptığının farkında değilsin elindekilerin değerini anlamayı beceremeyecek kadar düşüncesizsin diyor. Hangisine inanmalıyım?
Herkes aklımın beş karış havada gezdiğini söylerdi de inanmazdım.Sanırım artık hak veriyorum onlara.Evet ben özgür olmalıyım kimseye hesap vermemeli,kimseden izin almamalıyım,kimseye bağlanmamalıyım.Bu yüzden de kimseden kopmamalıyım.Bağlanmak demek benim için bir şeylerin başlanıcı değil sonu demek.Artık o kadar ürkütücü geliyor ki birilerine bağlanmak,onu sevmek...Doğrudan aklıma ayrılığı,uzaklığı,unutuluşu ve özlemi getiriyor.Hiçte öyle göründüğüm gibi toz pembe gözlüklerim yokmuş aslında benim.
Feministliğim,özgürlükçülüğüm,çocukluğum hepsi bir anda saçma geldiler gözüme.Az önce tüm bu (sözde) sebeplerden dolayı ilk sevgilimden ayrıldım.Bilmiyorum neden yaptım.Belki biliyorum sadece çözemiyorum.Her şey çok tesadüfi başlamıştı ve gayette güzeldi.Sıradan bir başlangıç değildi.Güzel gidiyordu benim her huysuzluğuma katlanabiliyordu.Aradığım her şeye sahipti.Güzel günler geçirdik.Tatilimin hatta hayatımın en ilginç ve en güzel günleriydi.İlkti bir kere o unutamam ki...Çok özleyeceğim onu...Ben biraz daha birine bağlanabilen bir insan olsaydım ya da daha az inatçı her şey güzel devam ederdi.Şimdi de güzel ama işte...
Geçmişin getirdiği abuk kurallar ve alışkanlıklar olmasaydı şu an her şey farklı olurdu.Hem benim hayatımda hem de diğer kadınların hayatında...Keşke kadınlar bu kadar sindirilmeseydi.Ne alaka demeyin. Beni bunları yazabilecek ve yaşayacak kadar etkiledi. Belki düşününce sizi de etkiler bilemiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder